به زلف عنبر افشان تو مستم

به زلف عنبر افشان تو مستم
به رعد و برقِ چشمان تو مستم
به آبرو و به مژگان تو مستم
به لعلِ سرخِ خندان تو مستم
به مرواریدِ دندان تو مستم
------------------‐----------‐
به ماه صورتت دیوانه ام من
به پشتِ کوچه ات زولانه ام من
به کویت ره بده بی خانه ام من
به شمعِ محفلت پروانه ام من
به گلبرگِ گلستان تو مستم
----------------------------
به سر بستی رومال سرخ، دستار
به تن کردی لباسِ زر زرک دار
به پا های سفیدت کردی پیزار
به عاشق پیشگان کافر مپندار
به آیینِ مسلمان تو مستم
------------‐------------
تو از مصری و یا از قرقیز استی
بخارایی و یا از ترمذ استی
ز کولابی و سمرقند و گیز استی
نمیدانم ز چین و تبریز استی
به حسن ارمنستان تو مستم
------‐----------------‐
به لبخندی دلم را شاد میکن
کمند زلف خود آزاد میکن
سر شوق آمده فریاد میکن
به جانم لرزه ای ایجاد میکن
به فردوس خرامان تو مستم
------------------------
دو لب را بر لبم بگذار آرام
به من پیچیده کن اعضا و اندام
ز آب شوق بر من ریز فرجام
حیات تازه را گیرم به الهام
به جام گرمِ مرجان تو مستم
-------------------------
بیاور شادی، درمانِ الم ده
سعادتمندی را بر من قلم ده
بروی جاده ای قلبم قدم ده
به محمود خودت فر وحشم ده
به شعر نغزی دیوان تو مستم
-------------------------
سه شنبه ۰۴ قوس ۱۳۹۹ خورشیدی
که برابر میشود به 24 نوامبر 2020 ترسایی
سرودم
#احمد_محمود_امپراطور